Jak tanio dzwonić z Australii do Polski, czyli komórka w Australi

  Operatorów komórkowych w Australii jest naprawdę mnóstwo, z czego większość to operatorzy wirtualni (korzystający tylko z zasięgu innych sieci). Z moich poszukiwań wynika, że najlepszą ofertą dla Polaka mieszkającego w Australii jest Lebara Mobile. Ma ona kilka taryf z czego dwie najbardziej interesujące przedstawione zostały poniżej:

National Plan 29.90$/30 dni
nielimitowane rozmowy i smsy z numerami w Australii
2GB transferu danych
tanie rozmowy do Polski 1c/min na stacjonarne 3c/min na komórki
opłata startowa (flagfall) przy rozmowach międzynarodowych 23c

Lebara Unlimited Plan 49.90$/30 dni
nielimitowane rozmowy i smsy z numerami w Australii
2GB transferu danych
nielimitowane rozmowy z Polską, Austrią, Szwecja, Anglią, USA, ....

Na uwagę zasłużył też plan w sieci Amaysim ze względu na dużą ilość transferu danych

Amaysim Unlimited 40$/30 dni
nielimitowane rozmowy, smsy i mmsy z numerami w Australii
4GB transferu danych
rozmowy do Polski 20c/min (drogo ale przy takiej ilość transferu możemy dzwonić do Polski przez Skypa lub podobny program)

"Tradycyjna" polsko-australijska kolacja wigilijna

  Jako, że w Australii trudno o zrobienie tradycyjnej polskiej kolacji wigilijnej ,nie wydając przy tym fortuny, postaraliśmy się coś wymyślić. Tak też powstała nasza "tradycyjna" polsko-australijska kolacja wigilijna :)

Pierwsze danie: Barszcz z ravioli
buraki ~ 4$/kg
ravioli z wołowiną (300g) ~ 4$ (zamiast uszek :) )

Drugie danie:
różowy lin ~ 18$/kg
łosoś ~ 27$/kg
ziemniaki ~ 3$/kg
kiszona kapusta(słoik)~ 3$/kg
marchewka ~ 2$/kg

Trzecie danie:
sushi (8 szt Hosomaki) ~ 6$

Napoje:
australijskie wino ~ 7$

Deser:
banana bread ~ 5$
panettone ~ 2$
australian pudding ~ 5$

Wszystkim życzymy Wesołych Świąt i smacznej kolacji wigilijnej.  

Bon appetit

Wystawka fajna rzecz!

  Jest taki zwyczaj w Australii, który polega na tym, że przy okazji domowych porządków lub przeprowadzek, w weekendy robi się tzw. wystawki. Polega to na tym, że wszelkie niepotrzebne rzeczy (w tym także śmieci) wystawia się przed blokiem/domem na trawniku. W ten sposób spacerując w niedzielę bocznymi uliczkami Sydney można znaleźć sprawny stary telewizor, drukarkę ze skanerem, radio, magnetofon, toster, krzesło, półki, wiatrak, książki, poduszki i kołdry i inne tego typu rzeczy, a czasami  nawet laptopa i większe meble. Wszystko co nie zostanie zabrane przez przypadkowych  przechodniów, w poniedziałek zabierze specjalne auto wysyłane przez miasto.

  My w ten sposób dorobiliśmy się jak na razie: radia bez anteny, anteny :), krzesła, biurka, laptopa bez zasilacza, drukarki oraz kosza na pranie. 

written by Geehad

Kiedy się (nie)przeprowadzać do Aussie

  Jak informują źródła, czyli ludzie których tu poznałem, listopad i grudzień to najgorszy czas, żeby się przeprowadzać do Australii, a szczególnie do Sydney. Oprócz tego, że właśnie zaczyna się lato i pogoda jest piękna to są dwie rzeczy na minus. Po pierwsze jest tu bardzo dużo backpackersów* przez co trudniej znaleźć prace, po drugie jest przerwa świąteczna. Nie są to 2-3 dni tak jak w Polsce, ale często jest to 2 tygodnie w czasie których się nie zarabia, co dla osoby która nie ma oszczędności, bo właśnie przyjechała, może być problematyczne. Co za tym idzie ludziom którzy wybierają się do Australii proponuję zjeść kolację wigilijną z rodziną, pobawić się w Sylwestra z przyjaciółmi i dopiero zacząć się pakować w lutym.

*brak odpowiednika w języku polskim, osoba podróżująca po świecie z plecakiem, utrzymująca się za pieniądze zarobione w trakcie podróży lub z oszczędności

Na deser zdjęcie z męskiej toalety które zostawię bez komentarza :)

Praca w Australii - cz.2

  Z tego co narazie się dowiedziałem, w Australii można pracować na dwa sposoby. Na ABN (australian business number) i TFN (tax file number). Pierwsze to własna firma, drugie to odpowiednik polskiego NIPu. Na uzyskanie numeru TFN trzeba czekać ok trzydziestu dni, przy czym można o niego wnioskować online i wtedy czas ten skraca się do jakiś siedmiu dni roboczych. Gdy już się ma TFN można założyć własną firmę – czyli aplikować o numer ABN. Założenie firmy w Australii to nawet nie jeden dzień, jest bezpłatne, a podatek odprowadza się raz w roku i tylko wtedy gdy się coś zarobi. Co za tym idzie można mieć swoją firmę na boku i jeśli jest taka potrzeba pracować na jej konto raz na miesiąc. Jeśli chodzi o ubezpieczenie zdrowotne to należy sobie je opłacić przed złożeniem wniosku o wizę.

Public transport in Sydney

  Komunikacja miejska pozostawia sobie wiele do życzenia, nie wspominając już o tym że jest droga jak nigdzie indziej gdzie byłem, co potwierdza mój nauczyciel angielskiego który zwiedził pół świata. 

  W Sydney mamy cztery rodzaje komunikacji miejskiej: promy, autobusy, pociągi i tramwaj (jeden :) ). Pojedynczy bilet autobusowy, w zależności od tego jak daleko jedziemy, kosztuje 2.20$, 3.60$ lub 4.60$ ! Możemy kupić także bilet na 10 przejazdów który wychodzi już nieco taniej. A teraz najlepsze, nie da się kupić miesięcznego biletu tylko na autobusy. Jest to strasznie nieekonomiczne zważywszy na to, że cześć ludzi mieszka w dzielnicach gdzie jest tylko ten środek transportu. Bilet miesięczny można kupić tylko na całą komunikacje miejską (wszystkie cztery rozdaje), nazywa się myMulti i kosztuje w zależności od tego jak daleko się chce jeździć, uwaga, 168$, 199$, lub 238$ WTF!!! 

Praca w Australii - cz.1

  Najczęściej poszukiwanymi do pracy są bariści, kucharze, malarze, hydraulicy, murarze i sprzątaczki więc jeśli ktoś ma jakieś doświadczenie (przynajmniej rok) i umie się dogadać po angielsku to nie powinien mieć problemu ze znalezieniem pracy na początek. Brakuje również kierowców, więc jeśli masz prawo jazdy i nie boisz się jeździć lewą stroną ulicy to Australia zaprasza :)

Manly - cz.2

  Poza szlakiem wkoło półwyspu Manly (cz.1) mamy tu także do dyspozycji około 10 kilometrowy szlak w stronę mostu Spit. Po drodze, jak zwykle w Sydney, kilka rezerwatów. Możemy w nich spotkać bajecznie kolorowe papugi, genialnie uformowane skały i prawdziwe aborygeńskie malowidła (mniejsza z tym, że ledwo widoczne) i oczywiście masa plaż: najczęściej małych i zacisznych, bo ukrytych w uroczych zatoczkach krętego skalistego wybrzeża. Widoki powalające, a kolor wody niesamowity, także warto napocić się w nawet najbardziej upalny dzień (tym bardziej, że w każdej chwili można zrobić przerwę i wskoczyć do oceanu). Jak informują znaki na chodnikach można tu także spotkać małe pingwiny!

Mapa

written by geehad

Manly - cz.1

  Co robić w słoneczną, niemalże upalną sobotę gdy się mieszka w ponad 4 milionowym mieście, jakim jest Sydney?

  Można oczywiście jechać na plażę, a jak się do plażowiczów nie należy to wybrać się na Manly i obejść półwysep dookoła. Po drodze nie tylko słynna plaża Manly Beach oraz mniej znana, ale bardziej urokliwa i zaciszna, Shelly Beach, ale dużo więcej, czyli Sydney Harbour National Park i North Head National Park. Oznacza to klika kilometrów spaceru przez australijski busz w towarzystwie niezwykle zwinnych, niejadowitych agam wodnych (water dragon) i borsuków workowatych (baddicoot). Na szlaku co jakiś czas pojawią się mniejsze lub większe obiekty lub pozostałości militarne, gdyż maszerujemy po terenach wojskowych z okresu II Wojny światowej. Są więc także strategiczne punkty "widokowe", z których wspaniale widać, oddalone o 11 km centrum Sydney, a jak się ma szczęście można nawet wypatrzeć migrujące walenie. CDN

 Manly Beach

 Shelly Beach

 Water dragon

Wiszące bagna

Mapa

written by geehad

Power

  Co z tego, że prąd w gniazdkach jest taki sam jak w Polsce (230V/50Hz), skoro same gniazdka już nie.

  Na szczęścia łatwo można kupić przejściówkę (adapter). My kupiliśmy swoją w kiosku za 6$, ale najlepiej się za nią rozglądać na lotnisku. Jeśli ktoś bierze oprócz telefonu inne elektroniczne sprzęty (tablet, komputer, itp.) proponuję, wziąć z Polski listwę z 6 gniazdkami i podłączyć ją przez adapter, dzięki temu będziemy mieć 6 polskich gniazdek bez potrzeby kupowania 6 adapterów.  

Sydney Airport

  Cały lot trwał 27 godzin. Było to coś niewyobrażalnie męczącego, ale nie to było najgorsze. Na miejscu okazało się, że jednego z naszych bagaży nie ma. Następne trzy godziny to poszukiwanie go i zgłaszanie jego zaginięcia. Były w nim wszystkie ubrania co za tym idzie moja druga połówka nie ma w co się ubrać (na szczęście trzy dniu później bagaż został nam przywieziony). 

  I teraz coś bardziej przyziemnego: najłatwiej gdziekolwiek z lotniska dostać się oczywiście taksówką, jest też ona dla dwóch osób bardziej rozsądna cenowo, bo pociąg do centrum kosztuje ok 20$ od osoby a taxi pod same drzwi kosztowała nas 67$ (w tym 15$ za odbiór z lotniska).

  Dla mnie prywatnie najbardziej nieprzyjemną rzeczą w tym wszystkim był Jet lag, czyli zmęczenie spowodowane różnicą czasu. I tak kręciło mi się w głowie i chciało mi się spać gdy świeciło słońce, a w nocy wręcz przeciwnie. Najgorsze były dwa pierwsze dni, ale po około tygodniu byłem już całkowicie przyzwyczajony do czasu UTC+11:00.

Niezły odlot

  Wylot środa 19:20 z Krakowa, przez Berlin i Abu Dhabi (była też możliwość lecieć z jedną przesiadką ale przerwa w Sajgonie wynosiła trzynaście godzin). Jestem strasznie zestresowany bo mam transport z okolic Katowic ok 15:00 i modlę się żeby nie było żadnego korka lub innego przestoju po drodze - w wolnym tłumaczeniu zaczyna mi już odbijać. Na lotnisku Pani jeszcze trochę mnie stresuje używając słów „państwa bagaż powinien dotrzeć bezpośrednio do Sydney”...powinien!?!

  Po chwili jednak Pani nas uspokaja mówiąc, że na pewno bagażu nie trzeba odbierać po drodze tylko dopiero na miejscu. Jeszcze tylko godzina czekania na samolot... I SIĘ ZACZĘŁO.